Η Μαρία, των μαθητών μας
Οι μαθητές ήρθαν έχοντας στην τσάντα τους το σύντομο διήγημα μα σε μερικούς έλειπε το … ύφος με το οποίο διαβάζεις κάτι που έχεις γράψει,ειδικότερα κάτι που μάτωσες για να τελειώσεις. Και αν λείπει αυτό, σίγουρα αδικείς την ιστορία σου!
Το να γράψεις μια ιστορία είναι ένα κεφάλαιο, το να την πεις ένα άλλο! Εδώ θα μας βοηθήσει η παρατήρηση προσώπων που μιλούν ζωντανά ώστε με τις κατάλληλες ασκήσεις να εμπεδώσουν πως η μελωδία της φωνής ανεβοκατεβαίνει ανάλογα, προκειμένου να τονίσουμε και ν’αναδείξουμε το αντίστοιχο χρήσιμο στοιχείο της πρότασης
Σίγουρα έχουμε πολλή δουλειά σ αυτόν τον τομέα μπροστά μας.
……….
Παρατηρείται εξάλλου το φαινόμενο να έχει επηρεάσει σε τέτοιο βαθμό η τηλεόραση ή το διαδίκτυο κάποιους νεαρούς και νεαρές εφήβους ώστε να έχουν πάψει να λειτουργούν με τον δικό τους λόγο στις γραπτές παραγωγές και κάθε έννοια παρατηρητικότητας να έχει εκμηδενιστεί ενώ τα έτοιμα σενάρια με τα οποία τους τροφοδοτούν τα ΜΜΕ έχουν τον πρώτο λόγο!
Γλωσσικές ασκήσεις λοιπόν!
Τελειώνοντας ας θυμηθούμε τα λόγια του Σοπενάουερ, ενός Γερμανού φιλοσόφου, ο οποίος εγκρίνει μερικούς μόνο από τους συγγραφείς.
Υπάρχουν, λέγει ο Γερμανός φιλόσοφος Σοπενχάουερ, τριών ειδών συγγραφείς: πρώτα εκείνοι που γράφουν χωρίς να σκέφτονται. Αυτοί γράφουν “από μνήμης”, από αναμνήσεις ή με δάνεια από ξένα βιβλία. Είναι οι πολυαριθμότεροι. Έπειτα αυτοί που σκέφτονται την ώρα που γράφουν· σκέφτονται για να γράψουν. Και τούτοι είναι κάμποσοι. Τέλος όσοι έχουν ήδη σκεφτεί και είναι φυσικά σπάνιοι. Και σε τούτους όμως πρέπει να γίνει ακόμα μια διάκριση. Ανάμεσα στους λίγους συγγραφείς που πραγματικά, σοβαρά και από πριν σκέφτονται τα όσα γράφουν, ελάχιστοι είναι εκείνοι που στοχάζονται τα ίδια τα πράγματα, οι άλλοι έχουν στο νου τους μόνο βιβλία, όσα δηλαδή έχουν ήδη ειπωθεί από άλλους. Δε μελετούν τα ίδια τα ζητήματα, για να σχηματίσουν τη δική τους γνώμη, αλλά τα σκέφτονται διαμέσου τρίτων. “Για να στοχαστούν, έχουν ανάγκη να ερεθιστούν άμεσα και δυνατά από ξένες δεδομένες σκέψεις”. Δεν υπάρχει επομένως πρωτοτυπία στο έργο τους εξαρτώνται, επηρεάζονται από άλλους.
Ε. Π. Παπανούτσος, “Συγγραφείς και ύφος” (από τον ημερήσιο Τύπο)
Και μια άσκηση για δυνατούς λύτες!
- Ποιους από τους συγγραφείς εγκρίνει ο Γερμανός φιλόσοφος:
- εκείνους που γράφουν “από μνήμης”;
- εκείνους που σκέφτονται για να γράψουν;
- εκείνους που έχουν ήδη σκεφτεί;
- εκείνους που στοχάζονται τα ίδια τα πράγματα;
- εκείνους που έχουν στο νου τους μόνο βιβλία;
- Ποιο θεωρεί ως το βασικότερο προσόν των συγγραφέων που εγκρίνει;
- τη μίμηση;
- τη σκέψη;
- την πρωτοτυπία;
- Πώς οργανώνεται το κείμενο; Αρχίζει:
- από τα γενικά στα μερικά; (παραγωγικά)
- από τα μερικά στα γενικά; (επαγωγικά)
- από τα μερικά στα μερικά; (αναλογικά)
- Ποια είναι η βάση που δίνει ενότητα στο σύνολο του κειμένου; Εξηγήστε.
- Ποια άποψη του συγγραφέα εκφράζει καλύτερα το νόημα του κειμένου στο σύνολο του; Εξηγήστε.
